Door veel hobbels is het sporten met een lichamelijke beperking nog lastiger dan voor alle andere sporters. Het nemen van de extra hobbels is vaak al een hele opgave en dan ook nog het jezelf zetten tot het sporten zelf. De belasting is vaak zo hoog rond het sportmoment dat sportmoment zelf voor de meeste maar een kwart is van de totale inspanning. En dan nog de extra kosten die het sporten met zich meebrengt.
De eerste hobbel is het materiaal bij ijshockey is een paar schaatsen eenvoudig te regelen. Bij PARA ijshockey is een slee nodig. Een slee is niet standaard beschikbaar op alle ijsbanen.
De tweede hobbel is het aantal sporters, doordat de groep kleiner is is het huren van de ijsbaan iets dat over minder mensen kan worden verdeeld. Daardoor zijn de kosten per deelnemer een stuk hoger dan bij reguliere groepen.
De derde hobbel is de bereikbaarheid van de sportlocatie. Sporters met een beperking zijn vaak afhankelijk van derden bij het vervoer. Soms alleen voor het in en uitladen van het materiaal en soms voor nog veel meer zaken. Openbaar vervoer met een ijshockeyslee. Ziet u het al gebeuren?
De vierde hobbel bij sporten voor mensen met een lichamelijke beperking is de hulp rond het ijs. Op de meeste ijsbanen zijn er geen tilliften aanwezig bijvoorbeeld. Dat is maar een van de problemen bij de ijsbanen.
De vijfde hobbel is het inkomen van de sporters. Veel deelnemers hebben een baan, maar de meeste bedrijven betalen ze niet gelijkwaardig. De meeste moeten het, ondanks hun inzet, doen met minimum inkomen.
Daarom zijn sponsoren van levensbelang voor deze groep sporters.
Help mee en houd iedereen mobiel. Naast para ijshockey in Dordrecht is er ook een team bij de Amsterdam Tijgers.
Neem contact met ons op voor meer informatie of het afspreken van een proeftraining. Klik hier.